مهمترین بخش زندگی جوجه

24 ساعت اول زندگی جوجه های گوشتی مهمترین بخش زندگی آنها می باشد. سالن ها باید اماده بوده و یک روز قبل از رسیدن جوجه سرکشی شوند. در ادامه برخی پارامترهای اساسی که باید قبل و در طول ساعات اولیه زندگی جوجه گوشتی جهت داشتن آغاز و پایانی خوب مورد توجه قرار گیرد ، آمدهاست.

بهبودهای ژنتیکی

در دو دهه اخیر ، سن تولید جوجه گوشتی 2 کیلوگرمی از 60 روز به کمتر از 40 روز کاهش یافته است. یعنی هفته اول زندگی جوجه گوشتی امروزی 20 درصد کل زندگی جوجه را در بر می گیرد در حالیکه در 20 سال گذشته تنها 10 درصد آنرا تشکیل می داد. این رشد سریع ، مدیریت در طی هفته اول زندگی را می طلبد. کاهش در عملکرد به دلیل مدیریت نامناسب قابل جبران نیست زیرا فرصتی وجود ندارد.

کیفیت هوا

پس از بیوسکوریتی ، عامل مهم بعدی تامین هوای تازه ، گرم و با کیفیت و غنی از اکسیژن برای جوجه های تازه هچ شده می باشد. طبیعتا نای جوجه ها به هنگام حمل در سینی ها و در جعبه ها آزرده می شود. اغلب جوجه ها در طی هچ ، در معرض گاز فرمالدئید و هوای آلوده قرار می گیرند. اطمینان از بهینه بودن کیفیت هوا برای جوجه ها و عدم وجود سطوح غیرقابل قبول دی اکسیدکربن و آمونیاک مهم می باشد. مقادیر اضافی این محرک ها می تواند سبب افسردگی ، دهیدراته شدن ، لاغری و سرانجام مرگ شود. تهویه ضعیف می تواند باعث تجمع مونوکسیدکربن و رسیدن به سطوح سمی شود. سمیت سبب شرایط برگشت ناپذیری می شود که نمی تواند با تهویه اضافه تصحیح شود. تامین هوایی با کیفیت قابل قبول هنر است. هدف ، تامین هوای تازه برای جوجه ها بدون ایجاد سرما و کوران برای آنها و اتلاف انرژی گرمایی ست. سرپرست فارم جوجه گوشتی باید بداند چگونه سالن را جهت فراهم نمودن هوای تازه و گرم دایمی و صرف نظر از شرایط هوایی بیرون از سالن مدیریت نماید.

دمای برودینگ

چرخه تولید جوجه گوشتی کوتاه است. جوجه های گوشتی در نیمی از زندگی خود دارای سیستم تنظیم دمای توسعه نیافته می باشند که نمی تواند دمای داخلی بدن را به هنگام قرار گرفتن در معرض دماهای خارجی تنظیم کند. بنابراین ، برودینگ مناسب حیاتی ست و رشد بهینه در طول اولین روزهای زندگی با دوره رشد جوجه در ارتباط خواهد بود. اعمال مدیریتی باید بسته به شرایط آب و هوایی و شرایط جغرافیایی محل اصلاح شود. با این وجود ، باید دمای 33-31 درجه سانتیگراد برای تمام جوجه های بدون استثنا تامین شود. آزمایشات انجام شده نشان داد  در جوجه های پرورش یافته با دماهای کمتراز این مقادیر ، کاهش رشد ، راندمان خوراک بالاتر و افزایش مرگ و میر دیده شد (جدول 1). هزینه تولید هر پوند گوشت در دماهای برودینگ زیر حد اپتیمم ، 6/1 سنت افزایش یافت. در صد مرگ و میر برای جوجه های مذکور بیش از 8 درصد بود که 5 درصد آن به دلیل آسیت بود. قبل از رسیدن جوجه ها ، دما در ناحیه برودینگ توسط دماسنج دیجیتال بررسی شود. دما در سطح 2 سانتیمتری بستر اندازه گیری شود. بعد از ورود جوجه ها ، رفتار آنها و الگوی توزیع آنها در سالن ، چگونگی دما و تهویه را نشان می دهد. در واقع ، نیازی به تجهیزات پیشرفته وجود ندارد ، زیرا رفتار جوجه ها نشان دهنده هر گونه مشکلی خواهد بود مدیران فارم نیاز به درک و تشخیص رفتار جوجه ها در هنگام آسایش و استرس دارند.

آب

جوجه ها می توانند به میزان 100 ساعت یا بیشتر محروم از آب و خوراک باشند. در این مدت آنها از بقایای مواد مغذی کیسه زرده خود استقاده می کنند. با این وجود ، محدود کردن عمدی آب و خوراک توصیه نمی شود. بطور ایده آل ، جوجه ها باید در کمتر از 8 ساعت پس از هچ به آب و خوراک دسترسی داشته باشند. تاخیرهای طولانی تر می تواند منجر به دهیدراتاسیون جوجه شود. در صورت پیش بینی تاخیرهای طولانی hydrant مغذی تجاری وجود دارد که می تواند به هنگام آنتقال جوجه ها به فارم در باکس ها قرار بگیرد. کیفیت ، تمیزی و دمای آب باید پیش از ورود جوجه کنترل شود. آب آلوده می تواندسبب انتشار بیماری و ایجاد اسهال شود که منجر به دهیدراتاسیون و مرگ گله های جوان می شود. اگر انتقال پرندگان به مدت طولانی انجام شده باشد ، پیشنهاد می شود در 4-3 ساعت اول آب و سپس خوراک در دسترس جوجه ها قرار گیرد. به عبارت دیگر ، ضروریست که جوجه ها به محض ورود برای مصرف آب تشویق شوند. برخی از مدیران در چند ساعت اول زندگی شکر به آب اضافه می کنند (4 درصد محلول). شکر به تجدید انرژی جوجه ها کمک کرده و جوجه ها را به مصرف خوراک تشویق می کند. همچنین آب شیرین می تواند روده جمع شده جوجه را نرم نموده و سطح داخلی دستگاه گوارش را برای دریافت خوراک آماده سازد. پس از افزودن شکر ، افزودن مکمل ویتامینی به آب در 3 ساعت اول زندگی جهت تقویت جوجه توصیه می شود. به استثنای زمان واکسیناسیون ، آب آشامیدنی باید به میزان کافی کلر زده باشد. میزان کلر در سطح آبخوری ها باید ppm 1 در آبخوری های نیپل ، ppm 2 در آبخوری های پلاسن و ppm 3 در آبخوری های trough باشد.

محیط

محیط جوجه های تازه هچ شده باید تا حد امکان محصور باشد. این محیط باید با محیطی که برای نوزاد انسان فراهم می شود ، مقایسه شود و باید راحت ، تمیز و گرم باشد در 24 ساعت اولیه توجه کامل به جوجه ها شود.

تراکم تجهیزات

پیش از ورود جوجه ها ، مدیر فارم باید مطمئن شود که ناحیه برودینگ کاملا آماده بوده و برای تعداد جوجه های در راه کافی باشد. این توجه شامل فضای بستر کافی ، دانخوری ، آبخوری ، مواد بستر تازه و با کیفیت بالا در ناحیه برودینگ و غیره می باشد. بعلاوه ، تعداد کافی دانخوری و آبخوری و توزیع مناسب آنها حیاتی است.

کیفیت بستر

توجه به شرایط بستر باید دائمی باشد. بستر قدیمی ، کلوخه شده ، خیس یا گرد و خاکی باید با بستر تازه و با کیفیت بالا تعویض شود. هدف از تعویض بستر ، کاهش قرار گرفتن جوجه ها در معرض سطوح بالای آلودگی در چند ساعت اول است که سیستم ایمنی هنوز نابالغ می باشد ، نوع بستر ، دما ، بافت و رطوبت می توانند بر بقا و پیشرفت جوجه تاره هچ شده اثر گذارند. جوجه ها می توانند مقدار زیادی از دمای بدن خود را از طریق پوست پاهایشان در تماس با بستر از دست دهند. بنابراین ، بستری که پیش از ورود جوجه ها بطور مناسب گرم مشده باشد ، می تواند سبب کاهش سلامتی و در نتیجه بقای جوجه شود. در مکان های سرد ، همراه با گرم نمودن ناحیه برودینگ برای حداقل 24 ساعت قبل از رسیدن جوجه ها ، از گرم شدن بستر نیز مطمئن شوید ، برای بررسی دمایی بستر می توان از یک دماسنج استفاده نمودیا بطور ساده تر ، از طریق لمس پای جوجه و ارزیابی دمای آن ، دمای بستر را تعیین نمود.

خوراک و آب

مدیریت همچنین شامل توجه به قابلیت دسترسی خوراک و آب با کیفیت بالاست. آب باید همدما با محیط بوده واندازه ذرات خوراک برای جوجه اپتیمم باشد. 85 درصد بدن جوجه تازه هچ شده از آب تشکیل شده است. با اتلاف 10 درصد آب بدن جوجه از گله حذف شده و در صورت 20 درصد دهیدراتاسیون جوجه می میرد. دسترسی سریع جوجه به مقدار کافی آب مهم می باشد. این مطلب باعث افزایش مصرف خوراک و بهبود وزن بدن خواهد شد. اگر آب و خوراک به میزان کافی مصرف شود و دمای برودینگ مناسب بوده و هوای با کیفیت بالا فراهم شود ، وزن جوجه در هفت روزگی 4 برابر خواهد شد. برای نظارت بر مصرف کافی خوراک ، انتخاب تصادفی جوجه ها و لمس چینه دان های آنها توصیه می شود. چینه دان ها باید کاملا پر باشند. اگر چینه دان نیمه خالی باشد ، باید مشکلی در مدیریت وجود داشته باشد و نکات گفته شده در بالا باید به دقت مورد بررسی قرار هیچگاه برای اصلاح اشتباهات دیر نیست اما پیش از اصلاح اشتباه ، مشکل باید مشخص شود.

نتیجه

قبل از ورود جوجه ها ، سالن باید به دقت بررسی شود. پس از یک شروع ضعیف ، زمان کمی برای جبران رشد جوجه گوشتی که مدت زندگی آن تنها 1000 ساعت است ، وجود دارد . بنابراین ، هر ساعت 1/0 درصد زندگی جوجه را دربر می گیرد. در یک دوره 24 ساعته ، 4/2 درصد عملکرد می تواند از دست رود. بسیاری از تولید کنندگان می دانند که اتلاف عملکرد روز اول یا هفته اول در عملکرد نهایی منعکس خواهد شد.

جدول 1-اثر دماهای برودینگ مختلف بر روی عملکرد جوجه های گوشتی نر و ماده در 24 روزگی